سکوت تلخ مرا گريه هاي ريز ريز باران تلافي مي کند
التماسي سرد وجودم را آتش مي افکند
به حرمت فاصله ها آواز قلبم را به قاصدک ها مي سپارم
چشمانم را مي بندم، شايد خيال تو مهمانم شود ... [گل]