اي که زندگي ام را با نگاهت روشن ميکني
و سر فصل زياي زندگي را با کلمه عشق آغاز ميکني
اي که همچون ساحل آرامي بودي در درياي طوفاني دلم
و نا خدايي براي کشتي رها شده درطوفاني از امواج
حال چون هميشه سفره آسمان دلت را براي اين دل تنگ بگشا
که مرا به تو نياز است
غمها بر من حمله ور
کشتي ها همه بر گل نشسته
نگاهم خسته
بيا که وجودت همچون مرحمي بر اين دل تنگ است
و همچون ساحلي ست براي کشتي غم زده ام
بيا که نگاهت همچون چراغي ست در دنياي ظلماني بي کس
و صدايت لالايي شبانه ام
بيا که صبر همنشين مرگ است
===================
سلام دوست من..
خوبي؟ آپــــــــــــــــــــــــــــــــم خوشحال ميشم يه سر بهم بزني...
مرسي ..
فعلا خداحافظ