سلام مريم پاييزي . ببخش زياد ميام . قبلا گفتم كه عادت دارم زياد بيام . مخصوصا بخاطر وبلاگ قشنگت با عكسها و متنهاي بي نظيرش . مريم جون تمام پستهات حرف دل من بود . وقتي مي خونمشون خاطرات گذشته يادم مياد . هم شيرينه هم تلخ .نميدونم باور مي كني يا نه ؟ اما من الان كه اينا رو مي نويسم با اشك چشمم مي نويسم . من ايديمو اينجا نوشتم اگر دوست داشتي ادم كن
خيلي خوشحال ميشم با دختري مثل تو آشنا بشم البته جسارت نباشه . اگر دوست داري اگرم نه كه هيچي اما من بازم ميام چون تنها دلخوشيم اين روزا شده وبلاگ و متنهاي تو .