عشقت به دلم اگر بتابد چه کنم

مهرت به سراي من اگر بخوابد چه کنم

يک دم به سوال من جوابي بده دوست

روزي که دلم تو را بخواهد چه کنم ؟؟

آنكه مي گريد يک درد

و آنكه مي خندد هزار و يک درد دارد !

گاه به انتظار واژه اي مي نشيني كه شنيدنش برايت آرزوست. گاه واژه اي به تنهايي سرنوشتي را عوض مي كند . گاه يك نگاه تقديرت را در يك لحظه براي هميشه رقم مي زند . گاه با ريختن تنها يك قطره اشك محبتي مي شكفد كه هيچگاه پژمرده نمي شود . گاه آهي از دل بر مي خيزد كه عشق ويران شده اي را بار ديگر مي سازد. گاه گوش هايت ندايي مي شنوند كه تو در ترديد حقيقتش غوطه ور مي شوي ...

سلام همسفر.

سالهاست كه به اين دل دادنها و پس گرفتن ها عادت كرديم.اما نميدونم چرا هيچ وقت تكراري نميشه درد اين اين زخم كهنه؟!

قلمت زيباست.

موفق باشي.

*

من مي روم ... و دست مرا باد مي برد
عشق تو ... دست گور کنم را گرفته است

آخيش...!

چقدر نشست بر دلم...!

صفايي داشت.

يا علي مدد(ي)...

سلام

شرمنده

خيلي دوست دارم زود به زود به دوستان سر بزنم

ولي امان از اين روزگار

زيبا بود مثل قديما

موفق باشي

سلام

خوبي

بازم مي گم قشنگ بود

وبلاگت تركونده ها 120 تا نظر

من اپ كردم ولي قبلش بهت بگم ارزش خوندن نداره

راستي لينك من و كه پاك كردي عيب نداره ولي من لينك تو رو هنوز دارم

منتظرم

ميخواهمت به وسعت دريا به نام عشق

اي جاري زلال من اي روح سر نوشت

چشمان تو حقيقت محض است اي نجيب

روياي صادقانه اي از آنچه مي نوشت

دريا ترانه اي است که از جنس پلك توست

دنيا بهانه اي كه خدايت ز سرنوشت

حالا جهان براي من از جنس ديگريست

شايد به اعتقاد دلم خاكي از بهشت

يعني بهشت ميوه اي از جنس زندگيست

وقتي مرا خدا ي من از روي تو نوشت

تو يك خيال پاك نه يك واقعيتي!

حتما تو را درون گل خام من سرشت

مراقب افکارت باش چون افکارت گفتارت را مي سازد

مراقب گفتارت باش چون گفتارت اعمالت را مي سازد

مراقب اعمالت باشچون اعمالت عادت هايت را مي سازد

مراقب عادت هايت باشچون عادت هايت شخصيتت را مي سازد

مراقب شخصيتت باش چون شخصيتت سرنوشتت را مي سازد