وعده کردم که به تو سرنزنم

بـرسم تـا دم در ، در نزنم

قول دادم به غزلهاي خودم

زل به چشمـان تو ديگر نزنم

مطمئن باش ، خيالت راحت

گله اي از تو به دفتر نزنم

اين چه رسمي است که بايد يک عمر

حرف خود را به تو آخر نزنم

برو اي عشق ، برو تا اينکه

روي دستان تو پرپر نزنم

در آخر :

بازم ميامممممممممممممممممم عزيزم **********************

عشق چيست؟ افسانه اي بيش نيست. با لبخندي آغاز مي شود با بوسه اي جان مي گيرد با قطره اي اشك پايان مي پذيرد

راستي از اين متنها خوشت مياد كه برات مينويسم ؟؟؟

من عادت دارم هر جا ميرم 10 تا كامنت ميذارم .

اگه از ياد تو رفتم... اگه از ياد تو رفتم اگه رفتي تو زدستم اگه ياد ديگروني ...من هنوز عاشقت هستم با وجود اينكه گفتي ...ديگه قهري تا قيامت با تموم سادگي هام/ گفتم اما.... به سلامت شايد اين خوابه كه ديدم ...هر چه حرف از تو شنيدم قلب ناباور من گفت من به عشقم....نرسيدم! پيش از اين نگفته بودي ... غير من كسي رو داري توي گريه توي شادي ….سر رو شونه هاش بذاري تو رو مي بخشم و هرگز ديگه يادت نمي افتم.... برو زيباي عزيزم ... تو گروني ... من چه مفتم

به دنبال واژه اي ميگردم! تا قلمم راسيراب كنم واين آخرين شايد هم آغازي براي فرداييست كه هنوز در راه نيست و كاغذهاي مچاله شده ي زباله دان گواه به اين راز دارند و اين آيينه خسته تر از هميشه زير غباري از دور تنها تصوير مرا بدونه هيچ واژه اي به سكوت فرياد مي زند امروز غبارت را به باد مي دهند

همه رفتن کسي با ما نموندش

کسي درد دل ما رو نخوندش

همه رفتن ولي اين دل ما رو

همون که فکر نمي کرديم سوزوندش

خيال کردم که اين گوشه کنارا

يکي دارد هواي حال ما را

يکي هم اين ميون دلسوز ما هست

نداره آرزوي رنج ما را

عجب بالا و پايين داره دنيا

عجب اين روزگار دلسرده با ما

يه روز دور و برم صدتا رفيق بود

منو امروز ببين تنهاي تنها

همه رفتن کسي دور و برم نيست

روزي خواهم رفت

آن روز ؛

که ديگر تو نباشي ، در من

وان روز ...

که شعرم همه از هيچ بود ، خالي تر