در بیکران زندگی
2 چیز افسون می کند ...
آبی آسمان که می بینم ومیدانم که نیست !
و بیکران عشق که نمی بینم و میدان که هست ... !!!
چند صباحی است که هنگام غروب ، دلم می گیرد
و من در هوای گرفته ی غروب
به آینده ی نه چندان دور خود می اندیشم
و به این نتیجه می رسم که ...
آری !
فراموشی بسیار ترسناک است
و من در غروب، کلامی از فراموشی خواهم نوشت
تا شاید بدین سان بتوانم ...
فراموشی خود را در خود فراموش کنم
تا شاید توسط عشق
فراموش نشوم .... !!!
فراموش شده ای بی گناه ...
